سنتز و مشخصه های تریبولوژی برخی ترکیبات آلکیل بورات دی تیوکاربامات به عنوان افزودنی های ضد سایش روان کننده ها

علم سایش، اصطکاک و روانکاری را تریبولوژی می گویند. سایش، فرسایش تدریجی سطج یک جامد در اثر لغزیدن و یا حرکت آن روی یک جسم دیگر است.روانکاری شامل کاهش سایش بکمک روغنکاری سطوح متحرکی که در تماس با هم هستند می باشد. یک روغنکاری مناسب هزینه های انرژی را کاهش داده و دوام قطعات موتور را افزایش می دهد. روغن موتور یک نوع روان کننده مایع است که از روغن پایه و موادی به نام افزودنی تهیه می شود. افزودنی ها انواع مختلفی دارند که از جمله یکی از مهمترین آنها افزودنی ضد سایش است. افزودنی ضد سایش با تشکیل یک لایه فیلم سطحی (که به آن تریبوفیلم می گویند) از طریق جذب سطحی مولکولهای روان کننده، ساییدگی را به میزان زیادی کاهش می دهد. دو نمونه متداول و تجارتی افزودونی ضد سایش zddpو ep هستند. به علت وجود فسفر و روی در zddp، استفاده از آن از سوی سازمانهای حفاظت از محیط زیست منع شده و بهمین دلیل سازندگان روغن موتور در تلاشند که روغنهای جدیدی تولید کنند که سازگارتر با محیط زیست باشد. در این پایان نامه، ترکیب های جدیدی بر پایه بور و دی تیو کاربامات بعنوان افزودنی ضد سایش سنتز شد. از روشهای گوناگون طیف سنجی از جمله رزونانس مغناطیسی هسته و زیر قرمز برای شناسایی ترکیبات استفاده شد. آنالیز سطح توسط sem/eds وجود گوگرد و بور روی سطح (آهن) را تایید کرد که می تواند نشاندهنده تشکیل لایه تریبوفیلم روی سطح باشد. همچنین، نمونه هایی که با روغن حاوی این افزودنیهای سنتز شده روانکاری شده بودند، تحت تستهای سایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ترکیبات سنتز شده عملکرد مناسبی دارند. با توجه به عملکرد مناسب این افزودنیها و از آنجائیکه این افزودنیها سازگاری بیشتری با محیط زیست در قیاس با نمونه های تجارتی حاضر دارند، می توانند جایگزینی مناسب برای آنها در آینده باشند.